Serbsce
Kamjentna tafla nad zachodnymi durjemi nosy napis:
« V:C:B:F:C:1789 »
To su spoÄatne pismiki sady:
« Venerabile Capituluin Budissinense fieri curavit »
To woznamjenja: “ÄŒesćownostny Budyski Kapitel je tutón dom natwarić daÅ‚.”
Dekan da w lěće 1788/1789 twar jako domposta jowacy hrodowy dom na bywšim mÄ›stnje wotpalenki natwarić. Wosebita stawizna tuteho doma nasta wokoÅ‚o pÅ™ewróta, 17. lÄ›tstotka, we wochěži wyšeho hamtskeho adwokata Christiana Keilpfluga.
WjelerozrÄ›Äena šerjaca powÄ›sć zapoÄa so krótko do hodow w lěće 1683 a pÅ™injese wobydlerjow Budyšina doÅ‚hi Äas do rozhorjenosće.
Dnja 20. decembra 1683 jewješe so w jednym wjelbje, Knjenje JÄ›wje Katharinje Keilpflug, mandźelskej wyšeho hamtskeho adwokata Christiana Keilpfluga, šerjaca postawa w serbskej drasće zdrasćena.
Tuta žónska zwurazni, zo bu zamordowana a we hÅ‚ubokej pincy zarjebana.
PrÄ›d wjace haÄ 300 lÄ›t bÄ›še dom mÄ›stnosć šerjaceje powÄ›sće.
W druhim poschodźe bydleše tehdom wyši hamtski adwokat Christian Keilpflug, kotryž bÄ›še radostny nad mandźelskim zbožom z Evu Catharinu, dźowku wyšeho amtskeho sekretara Simona Hoffmanna. Wonaj so zmandźelištaj dnja 23. februara 1683.
Jako bÄ›še mÅ‚oda mandźelska dnja 20. decembra 1683 we wjelbach w pincy, zjewješe so jej nadobo šerjaca postawa. To bÄ›še žona zdrašÄ‡ena w serbskej drasće a běłym rubiškom.
Šerjaca postawa wuznawaše so jako Sabine Ruprechtin, wot Martina Kattmanna, wobydlerja tuteho domu, zamordowana w lěće 1631 a zarjebana w tutej hÅ‚ubokej pincy. Zo by skónÄnje swój mÄ›r namkaÅ‚a, durbjeli so jeje kosće na Luterskim porjebnisću pochować.
Nastróžena knjeni Keilpflug njeda niÄo na so wzać a šerjenje bu wot tydźenja k tydźenju spodźiwnišo. Bórze jewješe so šerjenje na schodach, ropotaše z rjećazami, mjetaše kamjenje za dźowku, wohrožowaše wobydlerjow doma z mjećom a hrozy w dźěłarni Keilpfluges, ze žehljacej kulu dom zapalić.
Ze strachom před wohnjom donjesechu mnoho měsćanow swoje wobsydstwo do pincow a rada da měsćanske puće wodnjo a w nocy stražować.
Šerjenje so hakle spoÄatk oktobra pomaÅ‚u zhubi.
Duchowni wobeju konfesijow so prócowachu wo wohroženu knjeni Keilpflug a samo Duchowny Ministerium w Drjezdźanach so z tutej naležnosću zabÄ›raše. Potym, zo bÄ›še so šerjenje pÅ™estaÅ‚o, swjeÄachu 8. oktobra 1684 woprawdźitu dźaknu swjeÄbu w Petri-Domje.
Njeje so hišÄ‡e rozjasniÅ‚o, haÄ bÄ›še to špatny žort abo chora pÅ™iprawa Knjenje Keilpflugoweje. Pohladny bÄ›še tež sekretar swójby Keilpflugec. Wón zasÅ‚užeše maÅ‚o pjenjez, tola bÄ›še žiwy w žlokanju a hraću a wudawaše pÅ™eco dosć pjenjez.
Šerjenje so ženje wjace njepokazaše. DraÄina a ÄwÄ›lowanska hra so pozhubiškej a “KrejmÄ›sće Budissin” so wjace tak žpatnje njedóndźeše, kaž anno 1634 pÅ™i wulkim mÄ›sćanskim wohenju.
přełožowarka: Christine Metasch